بعضی خوراکها خیلی بیشتر از یک رسپی شکم سیرکن هستند و به نوعی نه تنها پایه و اساس بخش بزرگی از دستورهای غذایی به شمار میروند بلکه معرف یک فرهنگ و تمدن بوده و اصالت آنها را نیز نشان میدهند. بعضی خوراکها به خاطره تبدیل میشوند، مثل یک نوشیدنی یا غذا در یک سفر تفریحی یا یک غذای دستهجمعی کنار کسانی که دوستشان داریم.
غذاخوری یا رستوران (به فرانسوی: Restaurant) نوعی بنگاه (مؤسسه) است که در آن خوراک و نوشیدنی ارائه و در همانجا صرف میشود. مطلوبیت خوراک ارائهشده، چیدمان مناسب و پاکی و تمیزی و… میتواند در کیفیت رستوران و شهرت آن نقش مهم داشته باشد. گاه ممکن است که غذاخوریها، بخشی از یک واحد بازرگانی و جهانگردی بزرگتر باشند، مانند فروشگاهها و مهمانخانهها.
غذاخوریها از دیدگاه نوع مشتریان، بهای خوراکها و کیفیت خدمات ارائه شده، اغلب به دو دسته بخش میشوند، دستهٔ نخست، غذاخوریهای بیتکلف و ارزانقیمتاند که بیشتر مشتریانشان از باشندگان همان محل هستند یا در همان محدوده کار میکنند. در اینگونه غذاخوریها، میهمانان مقید به رعایت آداب و رسوم ویژهای نیستند و بیشتر با لباسهای معمولی و غیررسمی در غذاخوری حاضر میشوند. دستهٔ دوم غذاخوریهای گرانقیمت هستند. در اینگونه غذاخوریها، بهای خوراکها و خدمات بالاست و بسته به عرف و فرهنگ جوامع گوناگون، میهمانان با پوشاک رسمی یا نیمهرسمی حضور مییابند.
ارایهٔ غذا در رستوران با همکاری همهٔ کارمندان رستوران انجام میشود. چینش ادوات غذاخوری، ارایهٔ منو و دریافت سفارش از میهمانان و ارایهٔ غذا به ایشان، تحویل صورتحساب، دریافت وجه و در پایان مرتبساختن و پیراستن میز از وظایف پادوهاست. پخت غذا نیز از وظایف آشپزها بهشمار میآید.
غذاخوری خویشیار یا سلف سرویس گونهای از غذاخوری است که در آن خود میهمانان از خویشتن پذیرایی میکنند.∗
همچنین، غذاخوریها ممکن است گونهٔ ویژهای از خوراکها را ارائه کنند، مانند خوراکهای دریایی، خوراکهای گیاهی یا خوراکهای ویژهٔ ملتها و اقوام گوناگون. (مانند رستوران ایرانی، چینی، لبنانی و … .)